Dam się ugryźć z miłości. Tokyo ghoul [tom 5]

28 października 2018 31 przez Monika Kilijańska

Miłość dopada nas jak złoczyńca w ciemnej uliczce, a serce to chuligan, bo bije po ciemku – można by rzec parafrazując księdza Twardowskiego. Miłość nie jest jednak domeną tylko ludzi, ale przytrafia się także ghoulom. Czy Nisho nastawionemu negatywnie do wszelkich kontaktów poza konsumpcyjnych z innymi uda się zmienić zdanie, współpracować, a może nawet zakochać?

Bohaterowie

Nishiki Nisho jest ghulem, al;e bardzo dobrze się ukrywa. Na co dzień studiuje na Wydziale Farmaceutycznym na Uniwersytecie Kamii oraz jest w związku z Kimi. Dziewczyna wie, że nocami Nishiki poluje na ludzi, ale przymyka na ten proceder oko. Dopóki nie zjada jej znajomych i rodziny jest ok. Noszą podobne bransoletki – znak ich miłości. Nishiki żeruje w dwudziestej dzielnicy, tej samej w której działa kawiarnia Anteiku czy też przeniosła się żarłoczna Rize. Jego tereny łowne zostały przejęte właśnie przez nią, dlatego jej śmierć była mu bardzo na rękę. Dorastanie było dla niego ciężkie, nie chciał zabijać i jeść ludzi. Polowaniami zajmowała się jego starsza siostra aż do swojej przedwczesnej śmierci. Początkowo Nishiki chciał traktować Kimi jako przekąskę, którą ma się cały czas pod ręką. Dopiero po zaginięciu dziewczyny i porwaniu jej przez Smakosza zobaczył, że rzeczywiście nie na jej mięsie mu zależało, a na jej uczuciu.

Fabuła

Niespodziewanie do zdrowiejącego po akcji w Restauracji Ghouli (Tokyo ghoul tom 4) Kanekiego przychodzi partnerka Nishikiego, Kimi. Jest wylękniona i naprawdę zdesperowana, skoro szuka dla chłopaka pomocy w miejscu zapełnionym przez ghoule mogące ją bez trudu poćwiartować i zjeść. Nisho po walce z Kanekim (Tokyo ghoul tom 1) jest mocno ranny i nie może polować, a tylko ludzkie mięso potrafi zregenerować jego siły. Kimi uznała, że jedynym ratunkiem dla niego będzie poprosić inne ghoule o pomoc. Jednak okazuje się, że to ona wpada w takie tarapaty, że ciężko będzie ją z nich wyplątać, a w całą akcję nakręcił sam Smakosz. W końcu nadal ma ochotę na carpaccio z Kanekiego.

Tymczasem w wydziale do spraw ghouli Amon, inspektor klasy pierwszej, nadal płacze po kątach po inspektorze Mado. Nie może sobie darować, że dopuścił do jego śmierci i pragnie zemsty. Starszy inspektor Shinohara postanawia przydzielić mu nowego partnera, tym razem niższego rangą. Jednak czy wybór najbardziej nieregulaminowego inspektora klasy trzeciej Juuzu Suzuya jest trafiony? Jak dogadają się razem, skoro tak naprawdę różnią się jak ogień i woda?

Tom piąty Tokyo ghoul ma dodatkowy rozdział poświęcony w całości historii Rize, zwanej żarłoczną. Jej apetyt rzeczywiście był niepohamowany i nie interesowało ją ani to kogo je – gustowała zarówno w ludziach jak i ghoulach – ani czy na danym terenie panowały jakieś zasady. Pierwotnie żerowała w jedenastej dzielnicy, jednak popadła w konflikt z władzami ghoulowego podziemia i postanowiła przenieść się do dwudziestej. Dodatkowym bodźcem była dla niej kawiarnia Anteiku, pyszna kawa oraz sama osoba managera, pana Yoshimury.

Kreska

W tomie piątym mamy jedną z najlepszych moim zdaniem narysowanych walk: bitwę Tsukiyamy z Kanekim, Nishiki, Touką o uwolnienie Kimi. Ileż tu zwrotów akcji, ile ran ciętych i gryzionych, ile szczątków ciała fruwających w powietrzu! Choć czasem obraz bywał nieczytelny, to jeszcze bardziej potęgowało szybkość akcji całej walki, wyglądając jak poruszony w kamerze obraz. Takie rysunki aż chce się oglądać!

Ciekawostka

Touka boi się ptaków – cierpi na ornitofobię (awizofobię). Na szczęście próbuje z tym walczyć i jej problem nie jest zbyt nasilony, bo osoby cierpiące na tą fobię panicznie obawiają się każdego rodzaju ptaka: dużego czy małego, kolorowego czy szarego. Jest to dosyć częsta fobia, ale mocno utrudniająca życie, bo takie osoby nie tylko boją się ptaków krążących nad głową czy zamkniętych w klatce, ale nawet miejsc, w których te ptaki bywają, obrazków w książkach, scen w filmach lub naklejkach imitujących drapieżne ptaki, które nakleja się na dużych szklanych powierzchniach, chroniąc w ten sposób właśnie przed uderzaniem w nie małych ptaków. Ludzie cierpiący na fobię zdają sobie sprawę z powagi sytuacji jednak często nie mogą sobie z nią poradzić. Najczęstszym sposobem na pozbycie się lęku jest metoda behawioralna, czyli stopniowe przyzwyczajanie się do obiektu związanego z fobią. Taką terapię samodzielnie stara się przeprowadzić Touka, próbując choćby przybliżyć się do klatki z papugą Hinami.

Podsumowanie

W końcu dowiedzieliśmy się kim była Rize. Dla fanów krwistych shonenów najlepszy arc z całej serii, z masą fruwającej posoki. Do tego okazuje się, że nie tylko wśród ghouli bywają dziwacy jak Smakosz, ale także wśród funkcjonariuszy ludzkiej policji.

Pozostałe recenzje serii Tokyo ghoul:
Tokyo ghoul [tom 1]
Tokyo ghoul [tom 2]
Tokyo ghoul [tom 3]
Tokyo ghoul [tom 4]

Na szybko:

Jeden z najciekawszych bitewnych arców całego Tokyo ghoula. Nie tylko pod względem artystycznym, ale także nagłymi zwrotami akcji czy pomysłami na popchnięcie fabuły dalej. Niezła gratka dla fanów krwistych shonenów.