Aby zapalić dziecko do jakiegoś pomysłu nie trzeba wiele. Czasem wystarczy krótka historia opowiedziana w ciekawy sposób. Ta z komiksu “Wulkany – ogień i życie” może sprawić, że dziecko będzie chciało zostać wulkanologiem. Przy okazji jest świetną czytelniczą przygodą.
Nie trzeba makabry i golizny w komiksie, by pokazać, że jest to medium dla dorosłego, a raczej dojrzałego czytelnika. Śmiech i śmierć dobitnie pokazuje, że poważne tematy związane ze zwykłymi ludźmi mogą być potraktowane bardzo poważnie w medium uznawanym zwykle za niepoważne – w komiksie.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak to jest być imigrantem, który przeprowadza się do nowego miejsca w poszukiwaniu pracy, aby zobaczyć i doświadczyć zupełnie nowego świata? Przybysz opowiada historię kogoś, kto odbył tę podróż.
Z Adrianem Tomine spotkałam się pierwszy raz czytając Śmiech i śmierć. To komiks, który chyba najbardziej rozsławił tego autora niezależnego. Nic więc dziwnego, że chętnie sięgnęłam po autobiograficzne dzieło Tomine.
Czasem lubię wrócić z sentymentu do jakiś starszych komiksów, jednak w przypadku Figurek z Tilos jest to moje pierwsze z nimi spotkanie. Komiks ukazał się w formie zeszytowej w 1987, ale w wersji twardookładkowej, w kolorze lub wydaniu czarno-białym, wydało go także w 2022 roku Wydawnictwo Ongrys. Ja zadowoliłam się pierwszym wydaniem, czując się jeszcze bardziej jakbym cofnęła się w czasie. Bo, niestety, czuć, że to starszy komiks.
