Dni, serial o katastrofie w Fukushimie

29 grudnia 2024 0 przez Monika Kilijańska

Może nie jest to aktorsko najlepszy film. Może fabuła nie daje nadziei i powtarza bohaterskość. Może za dużo w nim cyferek i wykresów, polityki i spekulacji, a za mało dramatyzmu jednego bohatera. Ale pokazuje, że trzeba działać, czasem wbrew innym, by coś osiągnąć. Dni, serial Netflix o katastrofie w Fukushimie.

Bohaterowie

Głównymi bohaterami są przede wszystkim Masao Yoshida, dyrektor elektrowni, Premier Japonii Shinji Azuma i młody robotnik Shinji Maejima. Wszyscy oni cechują się niezłomnością nawet w przypadku tragicznych wydarzeń. Yoshida jest doskonałym dyrektorem. W czasie kryzysu zmienia się z radosnego potakiwacza, trzykrotnie sprawdzającego wszystko ze spokojnym oddaniem, w zarośniętego, przemęczonego, kopiącego kosze na śmieci i lekceważącego bezpośrednie rozkazy, sfrustrowanego bezsilnością człowieka, którego położenia nie rozumieją rządzący. Azuma początkowo jedynie skupia się na doniesieniach, ale z biegiem wydarzeń ma tak dosyć niekompetencji, ze udaje się do elektrowni osobiście. Shinji to człowiek z ludu. Mógłby być nim każdy młody Japończyk i takie właśnie odnosimy wrażenie patrząc na niego.

Fabuła

Serial opowiada o urzędnikach japońskiego rządu, pracownikach Tokyo Electric Power Company i pracownikach elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi w Okuma w Japonii po trzęsieniu ziemi i tsunami w Tōhoku w 2011 roku. Ogromne fale i uszkodzenia strukturalne powodują uszkodzenia elektrowni jądrowej, co prowadzi do katastrofy nuklearnej w Fukushimie. Serial bada serię wydarzeń, które mają miejsce bezpośrednio po nich, a niektórzy uważają zaangażowane osoby za bohaterów, którzy zapobiegli znacznie większej katastrofie nuklearnej, podczas gdy inni obwiniają ich za to, że nie zapobiegli katastrofie, która miała miejsce.

Zgodność z faktami

Dni to dramatyzowana jedynie lekko historia katastrofy. Wszystkie dane, jakie pokazywane są w nim, są jak najbardziej prawdziwe. Masao Yoshida rzeczywiście był dyrektorem elektrowni (zmarł dwa lata po katastrofie na raka płuc spowodowanego wieloletnim paleniem), TOEPCO zatajało fakty i nie pozowliło użycia wody morskiej do chłodzenia reaktora. Władze TEPCO przyznały, iż wiedzę o uszkodzeniu rdzenia elektrowni atomowej posiadały już kilka dni od uderzenia fali tsunami, ukrywając fakty przez około dwa miesiąc. Rzeczywiście na terenie elektrowni zostało 50-70 osób, które dzień i noc próbowały nie dopuścić do dalszej katastrofy. Tsunami, które spowodowało awarię w Fukushimie, zabiło 26 tys. osób, podczas gdy w wyniku awarii elektrowni nie zginęła ani jedna.

Ciekawostka

Według oświadczenia TEPCO elektrownię przygotowywano na falę tsunami od 2006 roku po tym jak podobne wypadki (ale z o wiele mniejszą falą) zdarzyły się na Oceanie Indyjskim w 2004. Biorąc pod uwagę dane historyczne obliczono, że fala nie przekroczy 6,1 m. Na tej podstawie wyznaczono wysokość muru oporowego oraz rozmieszczenia pomp. Jednak fala osiągnęła na wybrzeżu aż 14 m. Fale uszkodziły awaryjne generatory diesla i spowodowały utratę mocy. Przestały działać pompy chłodzące reaktora. Bez kluczowego chłodzenia rdzenia reaktora w okresie od 12 do 15 marca 2011 doszło do trzech stopień jądrowych, trzech eksplozji wodoru i uwolnienia skażeń radioaktywnych w trzech różnych blokach.

Podsumowanie

Japoński styl kręcenia filmów różni się od hollywoodzkiego, ale nadal bardzo dobrze opisuje to, co wydarzyło się w elektrowni Daiichi. W Ameryce, kiedy kręcą film katastroficzny, dodają mu dodatkowej dramatyzacji, a jednocześnie dają nadzieję, pozwalając widzom poczuć, że dadzą sobie radę i to zrobią. Tu nie mamy happy endu. Jest jakaś przyszłość, ale nie różowa. Bardzo emocjonalny, nieco prorządowy, ale bez przesadyzmu.