Dziecię bestii [tom 2]

Hosoda jak nikt inny (no, może jeszcze Studio Ghibli) potrafi w krótkiej formie pokazać szeroki wachlarz uczuć i buduje ciekawe światy. Tym razem bohater Dziecięcia bestii zaczyna wątpić do którego świata należy. Jest za mało zwierzęcy na ten bestii i zbyt dziki na ludzki. Który bardziej go wciągnie?

Bohaterowie

Kaede to bardzo uczuciowa dziewczyna. Potrafi zawsze wysłuchać i pocieszyć. Jest piękną dziewczyną, która uwielbia czytać. Może to dlatego koledzy ze szkoły jej dokuczają. Nie przejmuje się jednak, gdyż uważa, że dobre oceny pozwolą jej zostać zauważoną przez rodziców. Nie waha się, by dopingować kogoś, kto przegrywa. Gotowa zawsze dodać Kyucie otuchy. Bardzo szybko z nim się zaprzyjaźnia, choć można podejrzewać, że to nawet nieco silniejsze, romantyczne uczucie. Pomimo tego, że zostaje uświadomiona o istnieniu świata bestii, podchodzi do wszystkiego spokojnie, a nawet analitycznie.

Fabuła

W tym tomie Kyuta dorasta. Rozpoczyna się jego prawdziwy trening i widzimy, jak z wrzaskliwego, zbuntowanego chłopca, który trenuje na własny sposób, przekształca się w zrównoważonego młodzieńca. Chłopak zawiązuje tez pierwsze przyjaźnie i… chyba miłość. Wszystko dlatego, że odnajduje przejście do świata ludzi. Jest tak zaaferowany tym, co tam odnajduje, że postanawia znowu się zbuntować. Czy jednak mistrz, który tak bardzo przyzwyczaił się do wojowniczego ucznia, jest w stanie cieszyć się z jego wolności i pierwszych dorosłych postanowień?

Kreska

Jest coś w ilustracjach Renji Asai, co nie do końca mnie przekonuje, a zarazem co skłania mnie do dalszego podziwiania kolejnych plansz. Zarówno te dotyczące walk, jak i jakiś bardziej uczuciowych fragmentów są świetnie dopieszczone. Za to inne, szczególnie humorystyczne, zawierają dużo uproszczeń i niepotrzebnego smużenia, które nieco zamazuje i zmniejsza wyrazistość rysunków.

Ciekawostka

Kyuta to tak naprawdę Ren. Jego znak to kwiat lotosu. W japońskiej kulturze utrwalony jest azjatycki lotos orzechodajny o delikatnych różowo-białych płatkach. Z pozoru delikatna na zewnątrz, dryfująca na wodzie roślina, pod powierzchnią ma bardzo długie i silne korzenie. Dzięki nim nawet mocniejszy nurt wody nie jest w stanie wyrwać i zniszczyć rośliny. Kojarzy się z delikatnością, dlatego w Hinduizmie często symbolizuje kobiece piękno, czystość i harmonię. W Buddyzmie natomiast oznacza tron oraz siedzibę Buddy. Osiem płatków lotosu odwzorowuje najważniejszy element Buddyzmu, czyli Szlachetną Ośmiostopniową Ścieżkę. Każdy z płatków lotosu symbolizuje jeden ze stopni do lepszego oraz pełniejszego życia. Jest też symbolem odrodzenia, duchowości, powodzenia i dobrobytu. Znaczenie innych kwiatów znajdziesz tu: hanakotoba.

Podsumowanie

Walka o władzę, romans czy studia uniwersyteckie? Balansowanie między światem ludzi i zwierząt? Nie poznamy do końca odpowiedzi na to pytanie. Ze względu na przejrzystą narrację doskonale nadaje się jako książka dla tych, którzy dopiero zaczynają czytać mangę, szczególnie dla chłopców. Choć i ja doskonale się bawiłam podczas jej czytania.

---

Na szybko:

Niespodziewanie nasz bohater nie dąży wyznaczoną przez swojego mentora ścieżkę, a sam stara się pokonywać swoje słabości i uczyć. Na swój sposób. Świetna kontynuacja z wartką akcją w świecie fantasy.

Moni zdaniem:

Fabuła: 8/10
Kreska: 8/10
Bohaterowie: 8 /10