Gdy zapłaczą cykady. Księga uroczystej pieśni [tom 9-12]

13 grudnia 2021 0 przez Monika Kilijańska

Znamy już wszystkie, no możep rawie wszystkie odpowiedzi, jakie zadała nam seria Gdy zapłaczą cykady jeśli chodzi o wydarzenia w Himinazawie w 58 roku showa (1983 rok). Ale kilka wydarzeń, które zostaną ujawnione w Księdze uroczystej pieśni zdecydowanie Wami wstrząśnie!

Bohater

Miyoko Tanashi ma pecha, bo jej szczęśliwe dzieciństwo jedynaczki przerywa tragiczna śmierć rodziców. Nie mając z powodu wcześniejszej wojny żadnych krewnych, dziewczynka trafia do sierocińca. Jednak nie jest to ten znany z The promised Neverland, a prawdziwe piekło. Jedyne wyjście widzi w ucieczce. I pomocy boskiej. Okazuje się, że odrobinkę udało jej się wymodlić i w końcu trafia pod skrzydła byłego profesora jej ojca pana Takano Hifumi. Prowadzi on badania nad syndromem Himinazawy. To właśnie lata prób, badań i późniejsze ich wyśmianie przez środowisko naukowe sprawiają, że dziewczynka przysięga pociągnąć sprawę do końca, wyjaśnić syndrom i zrehabilitować imię dziadka. Przyjmuje inne nazwisko, Miyo Takano, by nie kojarzono jej ani z adoptowanym dzieckiem ani z samym profesorem, prowadzącym wcześniej te same badania. Jej ciężka praca naukowa zostaje doceniona i staje na czele kliniki „Irie”, której tajemniczym celem jest zbadania syndromu Himinazawy. Kobieta nie wie jednak, że to nie ona pociąga za sznurki, a jest jedynie marionetką w większej grze.

Fabuła

W poprzedniej części, Księdze wielkiej rzezi, poznaliśmy głównego antagonistę. Teraz będziemy krążyć wokół niego, a domysły wszystkich, szczególnie Riki Furude. Okazuje się, że prowadząca klinikę Irie w Himinazawie i podająca się za pielęgniarkę Miyo Takano tak naprawdę ma swoje drugie ja, którego niewiele osób zna. Także sama klinika jest tylko przykrywką do wielkich państwowych badań nad syndromem Himinazawy. Okazuje się bowiem, że syndrom ten zauważono już wiele lat przed tragicznymi śmierciami w dzień dryfującej bawełny. Jest on od wielu lat badany, ale co rusz badania stają w miejscu albo ktoś na górze nie pozwala ich dokończyć, a nawet wyśmiewa. Miyo chce dotrzeć do sedna sprawy. Dlatego chce badać mieszkańców, a jeśli nadarzy się okazja, zbadać także ich mózgi. Podejrzewa (jak w tomie ), że za chorobę odpowiedzialny jest jakiś pasożyt, ale być może nie można go złapać, bo umiera razem z pacjentem w ostatniej fazie choroby. Jedynym pomysłem jest badanie żywych jeszcze pacjentów w ostatnim stadium lub… królowej-nosicielki, którą jest młodziutka Rika.

Dziewczynka nie jest jednak tym razem sama, choć zdaje sobie sprawę, ze nie jest to jej pierwsza reinkarnacji czcigodnego Oyashiro. Co więcej, samo bóstwo tym razem się ujawnia i pomaga dziewczynce. Także przyjaciele nie zostawiają jej z problemem samej. Czy jednak ich siły coś mogą zdziałać? I czy wystarczy to do walki z całym ugrupowaniem Tokyo, które nadzoruje pracę kliniki i samą Miyo?

Kreska

Rysowniczka Karin Suzuragi znamy już z wcześniejszych części serii, gdyż jej prace można było zobaczyć w Księdze uprowadzenia przez demony. Świetnie radzi ona sobie w scenach, w których trzeba kogoś przerazić złowrogim wyrazem twarzy, gorzej jednak wyglądają sceny walk. Właściwie nie było ich tu zbyt wiele, a jedyna większa batalia na górze za świątynią raczej nie jest jatką, którą widzieliśmy choćby w Księdze uświadomienia.

Ciekawostka

Już w Księdze morderczej klątwy cała wioska uległa masowej eksterminacji. Powodem był ulatniający się trujący gaz. Tym razem okazuje się skąd on był. Jednak do podobnej sytuacji doszło naprawdę w kameruńskiej wiosce, położonej nad wulkanicznym jeziorem Nyos (lub Lwi), na zboczu nieczynnego wulkanu. W 1986 roku zgromadzony na dnie jeziora dwutlenek węgla uwolnił się gwałtownie, powodując śmierć 1746 ludzi oraz wielu zwierząt. Aż dwa lata musiały trwać badania, by wyjaśnić tą zagadkę. Prawdopodobnie wstrząs sejsmiczny lub osuwisko spowodowały zaburzenia nagromadzonego gazu na dnie jeziora i jego wydzielanie się z wody na powierzchnię. Jest on cięższy od powietrza, więc spłynął w dolinę – dokładnie na wioskę.

Podsumowanie

Tym razem fabuła opowiada wydarzenia głównie dotyczące Riki Furude, trochę mniej jej przyjaciół czy stróżów prawa, którzy pomagali rozwikłać zagadkę. Sporo tu też miejsca dla pracowników kliniki Irie, która okazuje się zupełnie innym miejscem niż dotychczas myśleliśmy. Wszystkie postacie zbierają się razem, aby pokonać złoczyńcę i zmienić losy czerwca 1983 roku.

Pozostałe tomy serii Gdy zapłaczą cykady: Księga uprowadzenia przez demony tom 1, Księga dryfującej bawełny tom 2, Księga morderczej klątwy tom 3, Księga marnowania czasu tom 4, Księga uświadomienia, Księga pokuty tom 7-8, Księga uroczystej pieśni tom 9-11, Księga wielkiej rzezi tom 12-15, Księga ukojenia duszy tom 16, Księga upływającej nocy tom 17, Księga manifestacji demona tom 18, Księga rozbicia świadomości tom 19.

Na szybko:

Tym razem mamy do czynienia podsumowanie właściwie całej serii. Wiele wątków jest tu wyjaśnionych bardzo szczegółowo, jednak jest to dosyć dająca nadzieję część mrocznej serii Gdy zapłaczą cykady.