Prawdziwe miejsca, które inspirowały Studio Ghibli

5 września 2024 0 przez Monika Kilijańska

Czy jest coś lepszego dla oglądających anime niż wycieczka, choćby wirtualna, w miejsca będące inspiracją dla znanych lokacji z anime Studia Ghibli?

Łaźnia ze Spirited Away: W krainie bogów

Czym są onseny, czyli łaźnie publiczne z wodą z gorących źródeł, pisałam już tu Świat pełen barw. W Spirited away główna bohaterka znajduje angaż właśnie w takim przybytku. Jest on wzorowany na kilku znanych japońskich onsenach oraz innych ciekawych budynkach, nie tylko z Japonii:

Łaźnia Dogo w Matsuyamiea, prefektura Ehime na wyspie Sikoku w Japonii.
Meguro Gajo-en – to zabytkowy budynek weselny, hotelowo-restauracyjny położony na wschodnim krańcu Shimomeguro. Jest znany z historycznych schodów 100 stopni (Hyakudan Kaidan).
Nikko Toshogu – świątynia Tōshō-gū Shinto znajdująca się w Nikkō w prefekturze Tochigi w Japonii. Wraz z świątyniami Futarasan i Rinnō-ji tworzy sanktuaria i świątynie Nikkō wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Edo-Tokyo Open Air Architectural Museum – skansen w Parku Koganei w Tokio. Umożliwia zwiedzanie różnorodnych budynków o różnych stylach, okresach i przeznaczeniu. Od domów wyższej klasy po przedwojenne sklepy, łaźnie publiczne (sentō) i budynki w stylu zachodnim z okresu Meiji.
Zamek Nijo – to płaski zamek w Kioto w Japonii. Zamek składa się z dwóch koncentrycznych pierścieni (Kuruwa) fortyfikacji, Pałacu Ninomaru, ruin Pałacu Honmaru, różnych budynków pomocniczych i kilku ogrodów. Został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Miasto Koriko z Podniebnej poczty Kiki

Miasto przedstawione w filmie swobodnie przeplata się ze scenami i architekturą ze Sztokholmu i Gotlandii w Visby w Szwecji. Hayao Miyazaki osobiście odwiedził też Irlandię w 1988 roku. Dodatkowe zdjęcia do filmu zostały zainspirowane wycieczkami do San Francisco, Lizbony, Paryża i Neapolu. Miyazaki odwiedził już Sztokholm i Visby w 1971 roku. Wtedy przygotowywał się z A-production do nieudanego projektu Pippi Pończoszanka. Według Miyazakiego tak jak wygląda Koriko tak Japończycy wyobrażają sobie miasta Europy.

Elementy Neapolu, Lizbony, Sztokholmu, Paryża i San Francisco całkowicie się mieszają. Jakby jedna strona miasta Koriko zwracała się w stronę Morza Śródziemnego, a druga Morza Bałtyckiego. Miyazaki chciał przedstawić Europę taką, jaka byłaby gdyby nie dwie wielkie wojny, co spowolniło rozwój technologii. Dlatego też, mimo że akcja filmu rozgrywa się w latach 80-tych, nadal na porządku dziennym było korzystanie z czarno-białej telewizji, starych pojazdów i sterowców.

Gütiokipänjä z Podniebnej poczty Kiki

Cukiernia Bokcaféet Porten pomogła zainspirować piekarnię Gütiokipänjä z Podniebnej poczty Kiki. Znajduje się na ulicy Östra Tullgränd w Visby w Szwecji. W tej oryginalnej brak drewnianej konstrukcji muru pruskiego, znanej z anime. Największe wrażenie zrobiły na nim kominy, ponieważ zmieniały kierunek wiatru. Szkice do późniejszych prac wykonał Katsuya Kondō, w tym kilka obrazów przedstawiających codzienne życie w piekarni.

Piekarnię inspirowaną filmem można za to znaleźć nad jeziorem Hamana w prefekturze Shizuoka w Japonii. Pod dużym napisem „Witamy” znajdują się dwie figurki Kiki i Jiji. Codziennie dostępnych jest ponad pięćdziesiąt rodzajów pieczywa, w tym pieczywo przygotowywane z lokalnych przysmaków. Wnętrza są miękkie i naturalne, ozdobione drewnianymi elementami nawiązującymi do wersji z filmu animowanego z 1989 roku. Na drugim piętrze znajduje się część jadalna i dekoracje nawiązujące do tradycyjnej europejskiej piekarni.

Żelazne miasto z Księżniczki Mononoke

Żelazne miasto to twierdza Pani Eboshi. Tu mieszkańcy wydobywali rudę żelaza i przetapiali je na różnego rodzaje bronie, dzięki czemu wojsko jest tak potężne. Niewielu obcych odwiedziło to miasto. Jego kształt zoruje się na Sugaya-Takadono (菅谷高殿) w prefekturze Shimane. Sam budynek z hutą żelaza zaś wzorpwany był na Sugaya Tatara Sannai w mieście Unnan.

Sannai to ogólne określenie dzielnic, w których ludzie zajmujący się produkcją żelaza tatara — starożytną japońską metodą produkcji żelaza — pracowali i prowadzili swoje codzienne życie. W Sugaya Tatara Sannai zachowały się różne budynki, które pozwalają na uchwycenie tego, jak wyglądało wówczas życie. Jest jedynym takim przykładem w Japonii. Podobno na stojące pośrodku japońskie drzewo Judasza zstąpił bóg produkcji żelaza tatara. Gdy wiosną pojawiają się pędy liści, przez okres trzech dni drzewo jest farbowane na głęboką czerwień, która wygląda jak jesienne liście. Produkcja żelaza trwała w tym miejscu do 1921 roku.

Market Chipping z Ruchomego zamku Hauru

Za radą francuskiego dystrybutora Spirited Away, Walta Disneya, Hayao Miyazaki odkrył miasto Colmar w Alzacji we Francji i był pod wrażeniem jego architektury. Podczas podróży zespół odwiedził zamek Haut-Kœnigsbourg i obserwował pracę lokalnych rzemieślników, takich jak kapelusznicy i kowale. Duża część scenerii Market Chipping czerpie inspirację z tej podróży.

Świątynia z Szopów w natarciu

Świątynia Manpuku (Botamochi-Yama Manpukuji) to opuszczona świątynia widoczna w Szopach w natarciu (Pom Poko). Był to dom zgromadzeń i siedziba Jenotów ze Wzgórz Tama. Wzorowana jest na Ryū Shōji Amidadō (Świątyni Amidadō) w Horinouchi w mieście Hachiōji. Nie znamy daty jej założenia. Wiadomo tylko, że niejaki Suzuki Yogobei zbudował dzwonnicę, kamienny posąg Jizo, pagodę Hokyointo i sale Shinmeisha w czasach Kansei (1789-1800) i nazwał ją Amida-do Hall.

Kobe z Grobowca świetlików

Opowiadanie Akiyukiego Nosaki Grobowiec świetlików（Hotaru no Haka), na którym opiera się film, jest semiautobiograficznym dziełem, które ma miejsce w Kobe. Tak samo jest z anime. Akcja głównie dzieje się wokół Sannomiya w Kobe, po bombardowaniu m.in. stoczni i maszynowni Mitsubishi oraz w sumie całego miasta w nocy z16 na 17 marca 1945 roku. Nalot miał na celu cztery kluczowe obszary: północno-zachodni róg miasta, obszar na południe od głównej linii kolejowej, obszar na północny zachód od głównej stacji kolejowej i obszar na północny wschód od trzeciego celu. W wyniku nalotów i spowodowanych nimi burz pożarowych zniszczono 21% powierzchni miasta. Seita zmarł na stacji Sannomiya. Prochy jego matki złożono na cmentarzu w Kasugano w pobliżu Sannomiya. Setsuko, młodsza siostra Seity, umiera z głodu w Niteko-ike w Nishinomiya, niedaleko Manchi-dani. Oczywiście dziś te miejsca wyglądają inaczej, jednak wiele zachowanych zdjęć po bombardowaniu pokazuje podobny klimat, jaki odmalowało anime.