Starszy pan i kot [tom 3-4]

Słodkie kotki to coś, co zawsze lubię czytać. Ale ta manga ma jeszcze coś, co mnie do niej przekonuje: bardzo dobrą historię kocich ludzi i ich relacji.

Bohaterowie

Kanade Hibino także jest kociarzem. Ulubione jedzenie to ikra z dorsza, soja natto, czyli przysmaki, kiedy był mały i nie wolno mu było używać ognia ani noża. Pianista, który widzi w Kandzie swojego rywala, choć jest jego dawnym uczeniem. Widział jak Kanda wyszedł w trakcie jego koncertu, co podkopało jego pewność siebie.

Fabuła

Tomy 3 i 4 skupiają się na dwóch sprawach. Po pierwsze na tym co może dzielić i łączyć ludzi z tej samej branży oraz jak brak rozmowy, niedopowiedzenia i wyobrażenia mogą zniekształcać istotę sprawy. Hibino latami chciał przewyższyć wielkiego mistrza fortepianu jakim jest Kanda. Wyjście z sali podczas koncertu uważał więc za potwierdzenie, że jego muzyki nie da się słuchać. Dopiero szczera rozmowa pozwoliła mu zrozumieć jak wiele tracił na ciągłym porównywaniu się.

Po drugie na łączeniu sił w sytuacji kryzysowej. Fukumaru jest oczkiem w głowie starszego pana, jednak zdarza się niespodziewana sytuacja i kot czmycha na podwórko. Świat zewnętrzny jest pełen niebezpieczeństw, których nie zna kot i które martwią jego właściciela. Postanawia on ze wszystkimi znajomymi poszukać pupila. Także Fukumaru nie szczędzi sił, by odnaleźć drogę do domu. Choć będzie to bardzo długa i męcząca droga.

Kreska

O ile ludzie i miejsca przedstawione są dość realistycznie, o tyle koty zawsze są mocno uproszczone. Nadaje to im jedynie więcej słodkości i wesołości. Mamy tu pierwszą scenę walki! Jest bardzo dynamiczna, choć nadal nieco żartobliwa. Bo czyż nie jest nieco zabawne jak dwa koty [przypominające grube serdelki rzucają się na siebie z pazurami i zębami?

Ciekawostka

Koty chadzają własnymi ścieżkami, ale kot domowy, czyli Felis catus został udomowiony około 9500 lat temu. Obecnie stanowi zwierzę typowo domowe i choć nadal zachowuje swoje łowieckie instynkty nie powinien przebywać poza domem lub ogrodzoną wolierą. Człowiek puszczając kota bez nadzoru odpowiada rocznie za śmierć 583,4 miliona ssaków, i nawet do 135,7 miliona ptaków na terenach wiejskich w Polsce. Co więcej nie wpływa wcale mocno destrukcyjnie na liczebność myszy, zmuszając je jedynie do zmiany schematów poruszania się po danym terenie.

Podsumowanie

To ciepła opowiastka o starzejącym się człowieku i jego nowej miłości: kocie. Okazuje się, że do zwierzęcia można przyzwyczaić się nie mniej niż do człowieka. Jego zniknięcie może być porównywalne ze stratą członka rodziny, a wychowanie – do posiadania własnego potomstwa. Ale czy to dziwne? Potwierdzi to każdy człowiek kochający zwierzęta każdego gatunku!

---

Na szybko:

Kolejne ciepłe przygody kota i jego pana oraz ich znajomych, także kotów. Bardzo miła i podtrzymująca na duchu historia dla każdego.

Moni zdaniem:

Fabuła: 8/10
Kreska: 8/10
Bohaterowie: 8 /10