Powieści graficzne to często nie lektura dla samej rozrywki. Bywa, tak jak w przypadku adaptacji Opowieść podręcznej Margaret Atwood, że zostają z czytelnikiem na długo, na bardzo długo. To ciężka, przerażająca, potężnie emocjonalna historia. Czy jednak rzeczywiście tak fantastyczna?
1 stycznia 2021 roku powieść Wielki Gatsby F. S. Fitzgeralda trafiła do domeny publicznej. Czy to nie przypadek? Prawdopodobnie nie. Jednak cieszy mnie, że powstają właśnie takie graficzne dzieła, dzięki których tą świetna książkę poznają np. młodsi czytelnicy.
Wieczne szczęście – pewnie niejeden z nas chciałby takiego nieba na co dzień. Jeśli nie naturalnie, to choćby syntetycznie. Jednak czy chemiczna stymulacja i programowanie mózgu pozwolą człowiekowi być sobą? Wizja antyutopijnej przyszłości na podstawie dzieła Aldousa Huxley’a jest jeszcze bardziej wymowna w wersji powieści graficznej.
Zwykle supermoce są wrodzone lub nabywa się je wraz z jakimś dziwnym wypadkiem. Może to być ugryzienie pająka, działanie promieniowania jonizującego. Zupełnie jak w przypadku BatPiga.
Szkoda, że nie przeczytałam Radio Silence jako nastolatka. Alice Oseman w delikatny i osobisty sposób opowiada historię o cieszeniu się kreatywnością i postrzeganiu życia jako dającego więcej możliwości niż tylko „pójście na studia”.
