Wilcze dzieci też dorastają [tom 3]

15 listopada 2018 27 przez Monika Kilijańska

Nieważne czy matka jest człowiekiem, wilkiem czy niedźwiedziem – będzie tak samo walczyła o bezpieczeństwo swoich dzieci. Jednak w odróżnieniu od zwierząt my, ludzie, chcemy jak najdłużej trzymać przy sobie latorośle. Ame i Yuki zaczynają wkraczać w dorosłość. Czy Hana zaakceptuje ich wybory?

Bohaterowie

Choć to Yuki jest narratorką całej serii Wilczych dzieci, to w trzecim tomie oczy czytelnika zwrócone są na jej o rok młodszego brata, Ame. Ten niezdarny chłopczyk z poprzednich części właśnie wchodzi w dorosłość i jak każde dziecko przechodzi okres buntu. Jednak w jego przypadku to dość cichy bunt. Ame nigdy nie ciągnęło za bardzo do ludzi i teraz, kiedy jest nastolatkiem, jeszcze bardziej izoluje się. Wagaruje i całe dnie włóczy się po lesie. Na szczęście znajduje w nim mentora, pod którego czujnym okiem dojrzewa do decyzji czy być dalej wilkiem czy człowiekiem. Bo to, że nie może należeć do obydwu tych światów, już dawno wie. Początkowo stara się także przekonać Yuki do swoich racji, ale zawsze kończy się to karczemną awanturą, a nawet bijatyką rodzeństwa.

Fabuła

Po nieudanej próbie ukrycia wilczej natury oraz zranieniu jednego z uczniów Yuki sama z siebie przestaje chodzić do szkoły. Zamyka się w domu i nie otwiera nawet drzwi przed odwiedzającą go mimo wszystko ofiarą. Jednak jego codzienne wizyty w końcu zmiękczają serce dziewczyny i postanawia ona jeszcze raz spróbować być człowiekiem i uczyć się w ludzkiej szkole. Nie jest to łatwe, jednak daje z siebie wszystko. Nie może jednak utrzymać tego w tajemnicy przed nowym uczniem, tym samym, którego zraniła w ucho. Czy Souhei nie przestraszy się wilczycy?

W czasie, kiedy Yuki zaznajamia się z Souheiem, Ame cięgnie w zupełnie innym kierunku: w góry i w las. Tylko tam odnajduje spokój. To właśnie w lesie znajduje swojego mentora, od którego ma zamiar nauczyć się życia. Uważa, że szkoła nie przygotuje go właściwie, więc zupełnie odpuszcza sobie zajęcia lekcyjne na rzecz wędrówek i polowań jako wilk. Wszystko zmienia w jego życiu gwałtowna burza. Czy Hana, jego matka, zrozumie, że wybrał własną drogę i zaakceptuje wybór?

Kreska

Rysowniczka Yu wie jak oddać wiatr we włosach, zniszczenia po burzy czy kwietną łąkę w zaświatach. Wie także jak uchwycić ruch w walce dwóch wilków czy też bieg przez las. Z tomu na tom coraz więcej w nich szczegółów i coraz bardziej mi się podobają. Są miękkie i przyjemne niczym futro wilczka.

Ciekawostka

Długość życia wilka to w warunkach naturalnych od 12 do 16 lat, w niewoli do 20 lat. Wilki uzyskują płodność zwykle w 2–3 roku życia i długo mogą pozostawać płodne (do 10 roku życia, a nawet później w przypadku samców). To właśnie ich wiek, w którym uzyskują one dojrzałość, dorosłość. Czy dzieci wilka i ludzkiej kobiety też tak szybko dojrzewają?

Podsumowanie

Ostatni tom Wilczych dzieci oznacza koniec ich dzieciństwa. Jak każda matka także Hana martwi się co z córką i synem będzie w przyszłości. Jednak nie boi się pustego gniazda, a akceptuje, choć z dozą lęku, wybory swoich dzieci. Fantastyczna historia dla każdego dziecka i każdego rodzica.

Pozostałe recenzje serii Wilcze dzieci:
Wilcze dzieci [tom 1]
Wilcze dzieci [tom 2 ]

Na szybko:

Czy matczyne serce jest w stanie zrozumieć każdy wybór? I czy dzieci należące do dwóch światów rzeczywiście mogą należeć do nich obydwu, czy jednak muszą wybrać po której, wilczej czy ludzkiej, stronie pozostaną? Ostatni tom cudownie rodzinnej mangi.